به گزارش پایگاه اطلاع رسانی نهاد کتابخانه های عمومی کشور، غرفه نهاد در سی و چهارمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران ۲۹ اردیبهشت ماه میزبان نشست دیدار با حسین فتاحی، نویسنده حوزه کودک و نوجوان بود.

حسین فتاحی با اشاره به علاقه همیشگی اش به حوزه ادبیات کودک و نوجوان، از تدریس در مدرسه راهنمایی در دوره دانشجویی و آشنایی با بچه های مدرسه که اعلامیه پخش می کردند، سخن گفت؛ وی این اتفاقات را هسته رمان «مدرسه انقلاب» دانست که سال ۱۳۶۱ در نشریه کیهان بچه ها منتشر شد و به این ترتیب او به عنوان عضو هیئت تحریریه کیهان بچه ها و نویسنده حوزه کودک و نوجوان شروع به کار کرد.

فتاحی اظهار داشت: رشته تحصیلی من حسابداری بوده اما بسیار خرسندم که در حوزه ادبیات کودک کار می کنم؛ چراکه ارزشمند است آدم بتواند ثمره زندگی، تجربیات و یافته های خود را به کودکان و نوجوانان منتقل کند؛ ارزشمند است که آدم در میان کودکان و نوجوانان دوستانی داشته باشد، حتی اگر موفق به دیدار یکدیگر نشوند، ارتباط و علاقه برقرار است.

وی با اشاره به اقبال بیشتر به کتاب در گذشته و روی آوردن کودکان و نوجوانان امروز به سایر سرگرمی ها در کنار کتاب، در خصوص ورود ناشران به حوزه های جدید از جمله کتاب صوتی، گفت: واقعیت این است که ما باید همپای زمانه خود حرکت کنیم. همانطور که اگر من در داستانی حال و هوای دهه ۶۰ را به تصویر بکشم، برای مخاطب امروز جذاب نیست؛ این موضوع درباره ناشر نیز صدق می کند. زمانی برای چاپ کتاب مجبور بودند با دست بنویسند و توزیع کنند؛ بعد چاپ سنگی امکانی جدید محسوب می شد. امروز امکانات وسیع تری داریم. نویسنده و ناشر خوب کسی است که همراه زمانه حرکت کند؛ در غیر اینصورت مخاطب خود را از دست خواهد داد.

فتاحی ایجاد فروشگاه های کتاب در سراسر کشور برای توزیع بهتر کتاب را راهی برای بیرون آمدن این رسانه از مهجوریت دانست و گفت: با ایجاد فروشگاه و توزیع بهتر کتاب در سراسر کشور، تیراژ کتاب افزایش می یابد و در این صورت می توان از ناشر و نویسنده انتظار سرمایه گذاری بیشتر را داشت. علاوه بر این، با افزایش تعداد کتابخانه های عمومی و تخصیص بودجه ای برای خرید کتاب از سوی نهاد، تیراژ کتاب ها بالا می رود. همچنین بر ماست که خیرین را در کنار ساخت مدرسه، بیمارستان و کتابخانه، به راه اندازی فروشگاه کتاب تشویق کنیم. واقعیت این است که انگیزه نویسندگان در دهه شصت برای نوشتن بسیار بیشتر از نویسندگان امروزی بود؛ امروز شغل اصلی نویسندگان، نوشتن نیست و برای امرار معاش کارهای دیگری انجام می دهند.

وی در خصوص شیوه ترویج فرهنگ کتاب و کتابخوانی در کتابخانه های عمومی گفت: واقعیت این است که ما نباید آمدن کودک به کتابخانه یا کتاب خواندن یا نخواندن را به او واگذار کنیم. نهاد کتابخانه ها می تواند با تربیت و آموزش مربیانی آگاه، شوق خواندن را در بچه ها ایجاد کند. مربیانی قصه گو که ارتباطی صمیمانه با بچه ها و والدین آن ها برقرار کنند. مربیانی که بر اساس شناخت از هر کودک، کتابی متناسب با سلیقه آن ها توصیه کند. مربیان باید از بین علاقه مندان به حوزه کودک انتخاب شوند، تمام کتاب های بخش کودک را مطالعه کرده باشند و سلایق هر کودک عضو کتابخانه را بدانند. اگر موفق شویم در ابتدای مسیر کودک را به این شیوه به کتابخوانی علاقه مند کنیم، خود او باقی راه را طی خواهد کرد.

فتاحی در توصیه به نویسندگان نوقلمی که از نوشتن در حوزه کودک و نوجوان هراس دارند، گفت: در حال حاضر بیشتر ناشران، کارشناسانی دارند که می توانند نویسندگان را راهنمایی کنند. در واقع پس از اینکه نویسنده ای داستانش را برای ناشر فرستاد، کارشناس مثل مشاوری کنارش قرار می گیرد و اگر داستان ظرفیت بهتر شدن داشته باشد، نویسنده برای اصلاح داستان راهنمایی می شود. علاوه بر این بسیاری از نویسندگان حوزه کودک و نوجوان آماده راهنمایی نویسندگان نوقلم هستند و در صورت برقراری ارتباط، حاضر به اختصاص زمانی برای آن ها هستند.